مسافر مدینه

هم ناله شدم با همه عالم

یا فاطمه شد زینت پرچم

بر سینه زدم تا که بگیرد

هر فاطمیه رنگ محرم

غم بر دل ریحانه نشسته

دلگیر و غریبان نشسته

مانند فقیران شده آتش

پشت در این خانه نشسته

همواره از آن یاس معطر بنویسید

بر صفحه ی دل سوره ی کوثر بنویسید

هرجا گره بسته ای افتاده به کاری

با گریه ی خود نامه به مادر بنویسید

غم بر دل ریحانه نشسته

دلگیر و غریبانه نشسته

همراه علی آینه در آینه مانده

او پشت سر کعبه ی خود یک تنه مانده

با جان و دل، از جان خود این گونه گذشته

تا نام علی بر سر هر ماذنه مانده

آن شعله که بر بال فدک ریخت

شهری که نمک گیر تو بوده

بر زخم تو همواره نمک ریخت

از قطره ای از مهریه ات ابر بهاری

شد چادرتان روی زمین گرد و غباری

با حضرت مهدی به عزای تو نشستم

باریده نگاهم به مزاری که نداری

یا صاحب الزمان ای منتقم فاطمه ای مهربان ترین پدر، ظهورت را از خدا تمنا می کنیم.